Ώρες, μέρες τώρα,
η καρδιά μου διατάζει
και το μυαλό την αγνοεί
Ώρες, μέρες τώρα,
αρνούμαι ν'ανοίξω τα μάτια
και ν' αντικρίσω την αλήθεια
Μην ήταν ψέματα πως ήσουνα για μένα
Ο προσωπικός μου Ιησούς κι Ιούδας
Ένας δικός μου απερίγραπτος Βούδας
Μην ήταν αλήθεια πως δεν έφταιξες μονάχα εσυ ;
Μην έβαλα κι εγώ στο χέρι σου καρφιά κι αργύρια
Μην σ'έστειλα μονάχη, στην κρεμάλα ή στο σταυρό
Δεν ξέρω αν σε λατρεύω ή αν σε συγχωρώ
Αν οι πληγές σου έχουν κλείσει ή κρατάνε ακόμη
Δεν ξέρω αν έφτασα στην ώρα μου ως εδώ
ή αν σ'αρνήθηκα πριν αλέκτωρ λαλήσει.
Ώρες, μέρες τώρα,
το στήθος μου πληγιάζει
κι είν' το νερό θολό
Ώρες, μέρες τώρα,
δεν ξέρω αν σ'εχασα
ή αν σε έχω εδω
Ακόμη.
η καρδιά μου διατάζει
και το μυαλό την αγνοεί
Ώρες, μέρες τώρα,
αρνούμαι ν'ανοίξω τα μάτια
και ν' αντικρίσω την αλήθεια
Μην ήταν ψέματα πως ήσουνα για μένα
Ο προσωπικός μου Ιησούς κι Ιούδας
Ένας δικός μου απερίγραπτος Βούδας
Μην ήταν αλήθεια πως δεν έφταιξες μονάχα εσυ ;
Μην έβαλα κι εγώ στο χέρι σου καρφιά κι αργύρια
Μην σ'έστειλα μονάχη, στην κρεμάλα ή στο σταυρό
Δεν ξέρω αν σε λατρεύω ή αν σε συγχωρώ
Αν οι πληγές σου έχουν κλείσει ή κρατάνε ακόμη
Δεν ξέρω αν έφτασα στην ώρα μου ως εδώ
ή αν σ'αρνήθηκα πριν αλέκτωρ λαλήσει.
Ώρες, μέρες τώρα,
το στήθος μου πληγιάζει
κι είν' το νερό θολό
Ώρες, μέρες τώρα,
δεν ξέρω αν σ'εχασα
ή αν σε έχω εδω
Ακόμη.
 |
| Πίνακας: Juda's kiss, Giotto di Bondone |
© Copyright Αθηνά Ιερομνήμων αΘηνά.
