Άκου αυτό: There is a light that never goes out - The Smiths
Κάπου εκεί έξω διασκεδάζουν.
Κάπου εκεί έξω γελάνε κι αγαπιούνται.
Κάπου εκεί.
Όχι εδώ.
Στο μονωμένο μπαλκόνι δεν φτάνει τίποτα,
ούτε γέλιο, ούτ' αγάπη.
Παρέα μ' εφήμερες κάφτρες
και νυχτερινές πεταλούδες.
Κάπου εκεί έξω είν' η ζωή.
Όχι εδώ.
Εδώ, η απόσταση απ' το Καπουεκεί μεγαλώνει.
Ξαπλωμένη στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου,
μια χυμένη άμορφη μάζα
σαν σεντόνι χωμένο σε κάβο πλυντηρίου,
Βλέπω λίγα νυχτερινά φώτα,
όποτε καταφέρνω ν' ανοίξω τα μάτια.
Λίγο σκοτεινό ουρανό.
Μπερδεύομαι στις στροφές και τα φρένα.
Σιγοσφυρίζεις στη θέση του οδηγού.
Κάθε λίγο λες τ' όνομά μου.
Με λίγη καθησυχασμένη αγωνία.
Ίσα να δεις αν μπορώ ν' απαντήσω.
Ίσα να σιγουρευτείς πως είμαι ακόμη εδώ.
[Φαντάζομαι σεντόνια απλωμένα σε πελώριες μπουγάδες]
Κι όμως μ' άφησες μόνη,
Κι έφαγες όλα τα κρουασάν.
Οι φίλοι μου δεν υπάρχουν.
Κι αυτό γιατί είμαι πολύ επιλεκτική μαζί τους.
Αν υπήρχαν θα στους γνώριζα.
Μπορεί και να τους συμπαθούσες.
Κυνηγούν τα φώτα οι φίλοι μου,
δεν φοράνε κορδόνια στα παπούτσια τους.
Τους αρέσουν τα ίδια κορίτσια,
με τα σκοτωμένα σορτς,
(εκείνα φοράνε κορδόνια)
κι έχουν τίγρεις για μάτια,
βίαια ξεσπάσματα και διαβολικά χαμόγελα.
Οι φίλοι μου καπνίζουν όλοι.
(Όχι, όχι όλοι.)
Και ξέρουν τα πάντα.
(Όχι, όχι τα πάντα.)
Όμως οι φίλοι μου δεν με γουστάρουν,
κι ούτε με θέλουν για φίλη.
Με κοιτάζουν περίεργα
και σιγοψιθυρίζουν όταν περνάω
Δεν τους καταλαβαίνω,
γιατί μιλάνε μ' αριθμούς
6.512
Κανείς τους δεν έχει ξανθά μαλλιά.
Αλλά ίσως και να 'χει τώρα που το ξανασκέφτομαι.
[Καβαλάνε μηχανές και μένουν πολύ μακριά από 'δω.
Όχι, δεν ζουν εδώ οι φίλοι μου. ]
Γράφω, λέει, λάθος το πολύ.
Το γράφω λίγο.
(Οι φίλοι μου ξυπνάνε δίχως να κοιμούνται
κι ούτε θυμούνται ποτέ να φάνε.)
Εκείνοι δεν ξέρω αν γράφουν σωστά το πολύ.
Εκείνοι το ζούνε, δεν τους νοιάζει η ορθογραφία.
Χθες ξέρασα, στα πόδια μου, τους φίλους μου.
Έκαναν ακροβατικά στο στομάχι μου.
Κι ύστερα έβαλα τα κορδόνια μου για πλύσιμο.
[Όταν λείπεις θέλω να φοράω όλα σου τα ρούχα
Αν γινόταν θα τα φόραγα κι όλα μαζί.
Θα ήθελα ν' αδειάσω τη ντουλάπα πάνω στο κεφάλι μου
και να κοιμηθώ.
Αντ' αυτού, πίνω μπύρες.
Όπως κι οι φίλοι μου.
Αφήνω τα κορδόνια μου λυτά,
τόσο που τα παπούτσια πλέουν πάνω στα πόδια μου,
και βγαίνω απ' το σπίτι.
Απόψε θα συναντήσω τους φίλους μου.
αΘηνά.
Κάπου εκεί έξω διασκεδάζουν.
Κάπου εκεί έξω γελάνε κι αγαπιούνται.
Κάπου εκεί.
Όχι εδώ.
Στο μονωμένο μπαλκόνι δεν φτάνει τίποτα,
ούτε γέλιο, ούτ' αγάπη.
Παρέα μ' εφήμερες κάφτρες
και νυχτερινές πεταλούδες.
Κάπου εκεί έξω είν' η ζωή.
Όχι εδώ.
Εδώ, η απόσταση απ' το Καπουεκεί μεγαλώνει.
Ξαπλωμένη στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου,
μια χυμένη άμορφη μάζα
σαν σεντόνι χωμένο σε κάβο πλυντηρίου,
Βλέπω λίγα νυχτερινά φώτα,
όποτε καταφέρνω ν' ανοίξω τα μάτια.
Λίγο σκοτεινό ουρανό.
Μπερδεύομαι στις στροφές και τα φρένα.
Σιγοσφυρίζεις στη θέση του οδηγού.
Κάθε λίγο λες τ' όνομά μου.
Με λίγη καθησυχασμένη αγωνία.
Ίσα να δεις αν μπορώ ν' απαντήσω.
Ίσα να σιγουρευτείς πως είμαι ακόμη εδώ.
[Φαντάζομαι σεντόνια απλωμένα σε πελώριες μπουγάδες]
Κι όμως μ' άφησες μόνη,
Κι έφαγες όλα τα κρουασάν.
Οι φίλοι μου δεν υπάρχουν.
Κι αυτό γιατί είμαι πολύ επιλεκτική μαζί τους.
Αν υπήρχαν θα στους γνώριζα.
Μπορεί και να τους συμπαθούσες.
Κυνηγούν τα φώτα οι φίλοι μου,
δεν φοράνε κορδόνια στα παπούτσια τους.
Τους αρέσουν τα ίδια κορίτσια,
με τα σκοτωμένα σορτς,
(εκείνα φοράνε κορδόνια)
κι έχουν τίγρεις για μάτια,
βίαια ξεσπάσματα και διαβολικά χαμόγελα.
Οι φίλοι μου καπνίζουν όλοι.
(Όχι, όχι όλοι.)
Και ξέρουν τα πάντα.
(Όχι, όχι τα πάντα.)
Όμως οι φίλοι μου δεν με γουστάρουν,
κι ούτε με θέλουν για φίλη.
Με κοιτάζουν περίεργα
και σιγοψιθυρίζουν όταν περνάω
Δεν τους καταλαβαίνω,
γιατί μιλάνε μ' αριθμούς
6.512
Κανείς τους δεν έχει ξανθά μαλλιά.
Αλλά ίσως και να 'χει τώρα που το ξανασκέφτομαι.
[Καβαλάνε μηχανές και μένουν πολύ μακριά από 'δω.
Όχι, δεν ζουν εδώ οι φίλοι μου. ]
Γράφω, λέει, λάθος το πολύ.
Το γράφω λίγο.
(Οι φίλοι μου ξυπνάνε δίχως να κοιμούνται
κι ούτε θυμούνται ποτέ να φάνε.)
Εκείνοι δεν ξέρω αν γράφουν σωστά το πολύ.
Εκείνοι το ζούνε, δεν τους νοιάζει η ορθογραφία.
Χθες ξέρασα, στα πόδια μου, τους φίλους μου.
Έκαναν ακροβατικά στο στομάχι μου.
Κι ύστερα έβαλα τα κορδόνια μου για πλύσιμο.
[Όταν λείπεις θέλω να φοράω όλα σου τα ρούχα
Αν γινόταν θα τα φόραγα κι όλα μαζί.
Θα ήθελα ν' αδειάσω τη ντουλάπα πάνω στο κεφάλι μου
και να κοιμηθώ.
Αντ' αυτού, πίνω μπύρες.
Όπως κι οι φίλοι μου.
Αφήνω τα κορδόνια μου λυτά,
τόσο που τα παπούτσια πλέουν πάνω στα πόδια μου,
και βγαίνω απ' το σπίτι.
Απόψε θα συναντήσω τους φίλους μου.
αΘηνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου